“De oude blaaspijp van je vader, dat doet wat met je..”

“Ik ben mijn hele leven aan het werk geweest,” zegt Henk Brans, “maar toen ik vijf jaar geleden bij huis kwam, moest ik een hobby zoeken om niet achter de geraniums te verstoffen. Omdat mijn vader glasblazer is geweest en het glasblazen en Nieuw-Buinen onlosmakelijk met elkaar verbonden, ben ik mij daar op gaan toeleggen. Wat begon als een liefhebberij, is nu een serieuze hobby.”

De hobby van Brans gaat zelfs zo ver, dat hij rommelmarkten, braderieën en internet afstruint om zijn collectie te completeren. Ook andere zaken die met de glashandel te maken hebben, zijn bij hem meer dan welkom. Zo kocht hij laatst nog een factuur uit 1937 en kreeg hij originele blaaspijpen.

“Vooral die blaaspijpen ben ik erg blij mee. Het bleek dat één van die blaaspijpen van mijn vader is geweest. Dat ontroerde me enorm. Ik ben natuurlijk begonnen met deze verzameling, omdat ik het van huis uit heb meegekregen. Als je dan zelfs de oude blaaspijp van je eigen vader terugkrijgt, doet dat wel wat met je.”

Het was in eerste instantie niet de bedoeling dat er een expositie van het glaswerk zou komen, maar toen drie jaar geleden het verzoek binnenkwam, aarzelde hij geen moment.

“De expositie was een onderdeel van een fietsroute door de Veenkoloniën. Bij het Streekhistorisch Centrum in Stadskanaal zou iemand staan met zijn verzameling en ik zou bij Goedewaagen mijn glaswerk neerzetten. Dit was een éénmalige gebeurtenis. Ik vond dat eigenlijk jammer en wilde mijn glas jaarlijks exposeren. Daarom staat het nu voor de derde keer bij Goedewaagen. Mijn collectie is inmiddels redelijk gegroeid en ik heb er enorm veel plezier aan. Omdat er wat aandacht in de media is geweest, weten mensen mij ook te vinden. Zo heb ik het laatste bierflesje dat van de band gelopen is, inmiddels ook in mijn bezit.

Ik werd gebeld door de heer Moed, die jarenlang chauffeur was geweest en wekelijks soda naar de glasfabriek bracht. Toen in 1967 de fabriek ging sluiten en hij het soda mee terug moest nemen, heeft hij net zo lang gewacht tot het laatste flesje van de band kwam en meegenomen. Hij vroeg zich vorig jaar af of ik belangstelling had voor dat flesje en zodoende is het in mijn bezit gekomen. Voor het ontbrekende Maggiflesje ben ik zelf aan het graven geweest op het terrein waar het glas gedumpt werd. Een boer was daar aan het ploegen en het glaswerk dat daar gestort was kwam mee naar boven. Ik ben er heengegaan en kwam bij toeval net dat flesje tegen wat ik nog zocht. De flesjes zijn te herkennen aan een kruis, of aan een logo met een v en een g, van de verenigde glasblazers.”

Toch is de collectie nog lang niet compleet. Er missen nog wat Boldoot flesjes (vooral het jongetje en meisje), bierflessen uit Nieuw-Buinen zijn welkom en ook ander parafernalia worden met open armen ontvangen. Dus als mensen denken dat er wat tussen zit, dan kunnen ze contact opnemen met Henk Brans via www.glaswerknieuwbuinen.nl.